Foto: Fricke
Eene ganze Reeg Fierdoog gifft dat to Ostern. De Kinner freit sick över Osterferien, Osterfüüer un Eiersööken. Dat Fiern geiht schon an’n Grööndonnerstag los: Dor gifft dat veelerorts de Gröndonnerstag-Sopp in Gemeenschaft. Dat is een feine „Negen-Kräuter-Sopp (Neun-Kräuter-Suppe)“ mit allens, wat als erstes ut de Eer kieken deit: Brennessel, Giersch, Löwenzahn, Vogelmiere un wat sonns schon wussen is. In de Karken ward das Obendmohl fiert, dorbi denkt se an dat letzte Obendmohl von Jesus un siene Jünger.
An`n Ostersonnobend gifft dat veel Spooß bien Osterfüüer. Weckenlang hebbt de Minschen in Stadt un Land Buschwark op een groten Bulten tosomen drogen. De mutt ober vör dat Ansticken noch mol umpackt weern, weil villicht Meister Lampe, een Karnickel oder een lüttschen Swienegel (Igel) sick dorunner verkroken hebbt. Wenn dat obends dunkel ward, kummt alle Lüe an`n Füüer tosomen un de Füüerwehr helpt, dat Füüer antosticken un paaßt op, dat nix passeert. Dat gifft een grotes Juchei, wenn allens lichterlooh brennt. Allens freut sick över dat helle Licht und de warme Luft um dat Füüer. De jungen Lüüe danzt und springt um dat knackende Osterfüüer, denn nu is de kole Johrestied vorbi, dat Föhrjohr un Ostern sind door! Wenn de Flammen ganz dohl brennt sind, waagt mutige Jungs un Deerns een Sprung över de hitte Gloot un Asche, dat schall jem Glück bringen.
An`n Ostersonndag is allens besinnlicher: Manche Lüüe goht all gaanz fröh in de Kark und beleevt de Ostermesse un wi de Sunn langsom opgeiht. Dat is för veele Minschen een bannig grotes Geföhl, no de Dunkelheit wedder Licht so sehn un denn Ostern to fiern. De Kinner hebbt eer Vergnöögen bien Ostereiersöken un freit sick op denn Osterspaziergang mit de ganze Familie.
